روش محاسبه اول در اولین خروجی

روش محاسبه اول در اولین خروجی

در حسابداری و مدیریت موجودی، اولین ورودی، اولین خروجی (FIFO) یک روش هزینه یابی رایج است. فرض بر این است که اولین کالاهای خریداری شده یا تولید شده ابتدا فروخته می شوند، بنابراین هزینه پایان موجودی کالا منعکس کننده بهای تمام شده جدیدترین کالاهای خریداری شده یا تولید شده است. این روش قیمت‌های فعلی بازار را در زمان‌های تورمی با دقت بیشتری منعکس می‌کند، اما ممکن است منجر به درآمد مشمول مالیات بالاتر نیز شود. در زیر روش محاسبه روش first-in-first-out را به تفصیل معرفی می کنیم و موارد خاص را از طریق داده های ساخت یافته نشان می دهیم.

1. اصول اولیه روش first-in-first-out

ایده اصلی روش اول ورود، اولین خروج "اول وارد، اول بیرون" است. هنگام محاسبه بهای تمام شده فروش، ابتدا از اولین بهای موجودی استفاده می شود، در حالی که موجودی نهایی از بهای تمام شده آخرین موجودی استفاده می کند. این روش برای اکثر اقلام کار می کند، به خصوص اقلامی که فاسد شدنی یا خارج از فصل هستند.

2. مراحل محاسبه روش first-in-first-out

1.ورودی و خروجی موجودی را ثبت کنید: مقدار و هزینه واحد هر انبار ورودی و همچنین مقدار هر انبار خروجی را با جزئیات ثبت کنید.

2.خروجی و ورودی را به صورت زمانی مطابقت دهید: اولویت با استفاده از اولین هزینه موجودی در هنگام خروج از انبار خواهد بود.

3.محاسبه هزینه فروش: هزینه هر محموله خروجی را بر اساس هزینه ورودی منطبق محاسبه کنید.

4.موجودی نهایی را محاسبه کنید: هزینه موجودی باقیمانده هزینه ذخیره سازی اخیر است.

3. موارد خاص روش first-in-first-out

موارد زیر یک مورد ساده محاسباتی اولین در اولین خروجی است، با این فرض که یک شرکت دارای تغییرات موجودی زیر در یک ماه خاص است:

4. فرآیند محاسبه روش اول در اول

1.150 قطعه در 10 ژانویه ارسال شد: اولویت با استفاده از 100 قطعه است که در تاریخ 1 ژانویه در انبار قرار می گیرند (هزینه 10 یوان / قطعه)، و سپس 50 قطعه در تاریخ 5 ژانویه در انبار قرار می گیرند (هزینه 12 یوان / قطعه). هزینه فروش = 100×10 + 50×12 = 1600 یوان.

2.200 قطعه در 20 ژانویه ارسال شد: تمام 150 قطعه باقیمانده (هزینه 12 یوان / قطعه) که در تاریخ 5 ژانویه در انبار قرار می گیرند، به خارج از انبار ارسال می شوند و 50 قطعه که در تاریخ 15 ژانویه در انبار قرار می گیرند (هزینه 15 یوان / قطعه) استفاده می شود. هزینه فروش = 150×12 + 50×15 = 2550 یوان.

3.پایان یافتن موجودی: 250 قطعه باقی مانده که در 15 ژانویه در انبار قرار گرفتند، 15 یوان / قطعه قیمت داشتند. هزینه موجودی نهایی = 250×15 = 3750 یوان.

5. مزایا و معایب روش first-in-first-out

مزایا:

1. از قوانین جریان فیزیکی اکثر کالاها پیروی کنید.

2. در زمان تورم، می تواند قیمت های فعلی بازار را با دقت بیشتری منعکس کند.

3. بهای تمام شده موجودی کالا به قیمت فعلی بازار نزدیک است و ترازنامه واقعی تر است.

معایب:

1. در زمان تورم، بهای تمام شده کالای فروخته شده کمتر است و به طور بالقوه منجر به درآمد مشمول مالیات بالاتر می شود.

2. محاسبه پیچیده است، به خصوص زمانی که موجودی به طور مکرر جریان داشته باشد.

6. مقایسه بین روش first-in-first-out و سایر روش ها

در مقایسه با روش‌های آخرین در اولین خروجی (LIFO) و میانگین وزنی، روش اول به اول دارای هزینه‌های فروش کمتر و هزینه‌های موجودی پایان بالاتر در طول دوره‌های تورمی است. در اینجا یک مقایسه ساده از این سه روش وجود دارد:

7. خلاصه

روش اول ورود، اولین خروجی یک روش محاسبه هزینه بصری است که با الگوهای جریان اکثر کالاها مطابقت دارد. در زمان تورم صورت های مالی دقیق تری ارائه می دهد، اما ممکن است منجر به درآمد مشمول مالیات بالاتر نیز شود. هنگامی که شرکت ها روش های محاسبه هزینه را انتخاب می کنند، باید آنها را بر اساس ویژگی های تجاری و اهداف مالی خود وزن کنند.